کودتای سپاه/محمد مهدی دوزدوزانی

 گزارش بنیاد عبدالرحمن برومند از  اعدام بیش از صد تن از فرماندهان سپاه در سال ۱۳۸۲

۱۷ سال پیش در چنین روزی، محمد دوزدوزانی، معاون مالی نیروی زمینی سپاه پاسداران و از فرماندهان تیپ مستقل الغدیر در جنگ ایران و عراق، در زندان حشمتیه تهران به دار آویخته شد.

محمدمهدی دوزدوزانی در اوایل سال ۱۳۸۰ در حضور رهبر جمهوری اسلامی ایران به تجارت‌های مافیایی سپاه و بسیج در اروپا و کشورهای خلیج فارس، دست داشتن سپاه و بسیج در تجارت مواد مخدر و تجارت زنان و دختران ایرانی به کشورهای خلیج فارس اعتراض کرد. همچنین اظهار داشت که کلیه ادوات جنگی ایران به صورت مستقیم و غیرمستقیم توسط آمریکا و اسرائیل تأمین می‌شود و ضدیت علنی با آمریکا را دور از عقل و خرد دانست. گفت مردم «نامحرم» نیستند و نباید آنها را از دانستن ضعف‌های کشور محروم کرد.

آقای دوزدوزانی در همین سال همراه با جمعی از رزمندگان و جانبازان درنامه‌ای سرگشاده تحت عنوان «ما رزمنده‌ایم» که به نامه فرماندهان سپاه معروف بود، به سیاست‌های سران ایران از جمله آقای خامنه‌ای و وجود فساد و بی‌عدالتی در کشور اعتراض کرده بود و به تناقضات رفتار و کردار سران ایران با آنچه در ابتدای انقلاب ایران وعده داده شده بود انتقاد کرد و اظهار داشت: «كاسه صبرمان از اینهمه تبعیض و تناقض در گفتار و كردار لبریز شده...»

بر اساس اطلاعات موجود، پرونده آقای دوزدوزانی درارتباط با سازماندهی تحصن و تجمع ده‌ها نفر از فرماندهان سپاه در ستاد مشترک سپاه پاسداران انقلاب اسلامی (پادگان قصر فیروزه) در اوایل سال ۱۳۸۲ بود که خواستار حضور آقای خامنه‌ای و پاسخگویی به سوالات آنها شده بودند. شعبه هفت دادسرای نظامی تهران، حدود ۲۰۰ نفر از متهمان این پرونده را در کمتر از یک هفته محاکمه و آقای دوزدوزانی را به تلاش مسلحانه برای براندازی نظام و توهین به مقامات عالی جمهوری اسلامی ایران متهم کرد.

(عصر نو- ۱۳ خرداد ۱۳۸۸)

بر اساس اطلاعات موجود، پرونده آقای دوزدوزانی درارتباط با سازماندهی تحصن و تجمع ده‌ها نفر از فرماندهان سپاه در ستاد مشترک سپاه پاسداران انقلاب اسلامی ایران (پادگان قصر فیروزه) در اوایل سال ۱۳۸۲ بود که خواستار حضور آقای خامنه‌ای و پاسخگویی به سوالات آنها شده بودند. (عصر نو- ۱۳ خرداد ۱۳۸۸) 

دستگیری و بازداشت

آقای دوزدوزانی در اوایل سال ۱۳۸۲ در جریان حمله به تحصن و تجمع گروه «جنبش متحد ایثارگران» در ستاد مشترک سپاه پاسداران انقلاب اسلامی ایران (پادگان قصر فیروزه) با استفاده از گاز اشک‌آور و باتوم همراه ۲۰۰ نفر از شرکت کنندگان در تحصن که همگی از نیروهای سپاه بودند بازداشت شد. (عصر نو- ۱۳ خرداد ۱۳۸۸)

دادگاه

شعبه هفت دادسرای نظامی آقای دوزدوزانی و حدود ۲۰۰ نفر از متهمین دیگر این پرونده را در کمتر از یک هفته بصورت غیرعلنی محاکمه کرد. اطلاعی درباره جلسه یا جلسات دادگاه در دست نیست.

اتهامات

در شرایطی که حداقل تضمین‌های دادرسی رعایت نمی شود و متهمان از یک محاکمه منصفانه محرومند، صحت جرایمی که به آنها نسبت داده می شود مسلم و قطعی نیست. سازمان‌های بین المللی حقوق بشر به گزارش‌هایی اشاره می کنند مبنی بر اینکه مقامات جمهوری اسلامی ایران، در برخی موارد اتهامات کاذبی از قبیل قاچاق مواد مخدر یا ارتکاب جرائم عمومی و جنسی را به مخالفان خود (از جمله فعالان سیاسی، مدنی، صنفی و یا اقلیت‌های قومی و مذهبی) نسبت داده و آنان را همراه با محکومان عادی دیگر اعدام می کنند. هر سال صدها نفر در دادگاه‌های ایران به اعدام محکوم می‌شوند اما شمار افرادی که بر اساس اینگونه اتهامات کاذب به اعدام محکوم شده‌اند معلوم نیست.

مدارک و شواهد

کشف سه قبضه اسلحه در منزل آقای دوزدوزانی از جمله مدارک ارائه شده علیه او در دادگاه بوده است. (عصر نو- ۱۳ خرداد ۱۳۸۸)

همچنین دادسرای نظامی تهران، در مردادماه ۱۳۸۲ اطلاعیه‌ای در ارتباط با کشف باندی در نیروهای مسلح که هدفشان اخلال در نظام اقتصادی کشور بود را منتشر کرد که در آن به آقای دوزدوزانی اشاره کرده بود. (عصر نو- ۱۳ خرداد ۱۳۸۸)

دفاعیات

آقای دوزدوزانی به جز یک اسلحه کلت کمری که به صورت قانونی در اختیار داشت، از وجود اسلحه‌های دیگر در منزلش اظهار بی اطلاعی کرد.

فرایند دادرسی این پرونده خارج از روند عادی و در کمتر از یک هفته انجام شد. (وبلاگ بودا، ۱۶ آذر ۱۳۸۴)

حکم

شعبه هفت دادسرای نظامی تهران، آقای محمدمهدی دوزدوزانی را به اتهام «محاربه و فساد فی‌الارض» به اعدام محکوم کرد، وی در صبح روز چهارشنبه ۲۴ دی ۱۳۸۲ در زندان حشمتیه تهران به دار آویخته شد.

به گفته وبلاگ بودا، دادگاه، حدود ۱۰۰ نفر از متهمین دیگر این پرونده را نیز به «اعدام» محکوم کرد که همگی به دار آویخته شدند و بقیه متهمان این پرونده را به حبس‌های سنگین محکوم کرد. از جزئیات این احکام اطلاعی در دست نیست.