تفاوت ایران و کره جنوبی/ مسئولیت پذیری

چند وقته که تفاوتهای ایران و سوئد رو مورد به مورد مینویسم، با اینکه هیچوقت تو هیچ کُره ای نبودم اما امروز خبری از بی بی سی در مورد کره جنوبی شنیدم که منو واداشت تا اینبار تفاوت میان ایران و کره رو که واضح و مبرهن است رو بنویسم.
البته با کره شمالی اشتباه نگیرید. کره شمالی اتفاقا کپی برابر اصل حکومت ایرانه. نوع حکومت استبدادی، اقتصاد درب و داغون، تورم و گرونی و بیکاری، آزادی مطبوعات و رسانه ها، حس آمریکا ستیزی،  تلاش برای دست یابی به فن آوری هسته ای، انزوای بین المللی، و خصوصا قدیس پنداشتن رهبران دو کشور کاملا شبیه به هم هستند...

اما کشور پیشرفته کره جنوبی خیلی با ایران و کره شمالی فرق داره، چانگ هانگ-وان، نخست وزیر کره جنوبی در پی غرق شدن کشتی مسافرتی حامل دانش آموزان و افزایش انتقادها از عملکرد دولتش با عذرخواهی و شرمندگی تمام استعفا کرد. 
نخست وزیر کره جنوبی در یک نطق کوتاه تلویزیونی گفت به عنوان فردی که رییس هیات دولت است مسوولیت حادثه را بر عهده می گیرد. آقای چانگ گفت از طرف دولت برای مشکلات مختلفی که پدید آمده عذرخواهی می کند
آقای چانگ در بیانیه ای گفته است "گریه های خانواده های افراد مفقود الاثر هنوز مانع خواب شبانه من می شوند."

توی ایران هرچندوقت یک بار مسافرای هواپیما رو به ملکوت اعلی پرواز میدن، بچه های مردم رو با اتوبوسهای راهیان نور، راهی گور میکنند، هر بار مدرسه ای رو آتیش میزنن و بچه های مردم رو زنده زنده میسوزونن، حمله میکنن به زندانیان سیاسی و کتکشون میزنن... دریغ از یک عذرخواهی خشک و خالی... تازه امروز روزنامه ابتکار رو تعطیل کردند، چرا؟ چونکه نوشته بود غلامحسین اسماعیلی رئیس سازمان زندانها و مسئول حمله به بند 350 اوین، "برکنار" شد... گغتند چرا گفتی "برکنار"!؟ غلامحسن اسماعیلی برکنار نشده که هیچ، پست بالاتری هم گرفته!!!
با شنیدن این خبر یاد حمیدرضا حاجی بابائی، وزیر آموزش و پرورش افتادم که بعد از حوادث مرگبار برای دانش آموزان، چطور با وقاحت و بیشرمی هر بار  جلوی دوربین حرف میزد...!!!