فرمایشات مسئولان نظام در مورد برابری اقلیتهای دینی در ایران لج آدم رو درمیاره، خصوصا این محمد جواد لاریجانی که مثل خنگها میاد میشینه تو چشم هفتاد میلیون زل میزنه و با نیش باز دروغ میگه... یکی از نزدیکترین اقلیتهای دینی زرتشتیه که دین آباء و اجدادیمون بوده، این مطلب کوتاه رو بخونید تا بدونید در این سی و پنج سال چه ظلمی به این برادران خونی و تنی ما شده!!!
ایران وایر: تابلوی فروهر نصب شده بر سر در مغازهی یک فرد زرتشتی، مورد اعتراض پلیس 110 قرار گرفت و نماد فروهر را نشانه تبلیغ دین زرتشت دانست. فرشید خرمی صاحب این نوشت افزار میگوید: «بیش از 50 سال است که در اینجا کار میکنیم و هیچگاه بحث دین مطرح نبوده است. اما چندروز پیش پلیس به مغازهی ما مراجعه کرد و گفت: مردم تذکر دادهاند که این تابلو مصداق تبلیغ دین است.»
کورش نیکنام نماینده سابق زرتشتیان در مجلس هم تجربهای مشابه داشته است. او در گفت وگو با «ایران وایر» میگوید: در پاسخ به اعتراض پلیس نسبت به نشان فروهر مغازه کتاب فروشی خودم، به آنها گفتم هروقت شما این نگاره را از تخت جمشید، از بیستون یا ساختمان بانک مرکزی پایین آوردید. من هم این نقش را از مغازهام بر میدارم.» کورش نیکنام معتقد است که حتی بسیاری از طلافروشیهایی که صاحبان رزتشتی ندارند، دوسال پیش به خاطر فروش فروهر، تذکر دریافت کردند: «در خیلی از موارد اداره اماکن آویزهای فروهر مغازهها را جمع آوری کرد و به جای آن طلای آب شده، تحویل زرگرها داد.» تذکر اماکن به طلافروشیها همزمان با پخش فیلمی در ایران بود که در آن عدهای با آویز فروهر به صورت راک میرقصیدند. «این فیلم، فیلم شیطان پرستان نام گرفت و نقش فروهر به عنوان نماد شیطان پرستی محسوب شد.
او معتقد است که فروهر آرم ملی زمان هخامنشی است و برگرفته از آئین مردم ایران باستان است یعنی آئین مهرپرستی، و ما رزتشتیان چون پاسدار فرهنگ، نمادها و ارزشهای ایران کهن هستیم. فروهر را هم به عنوان نماد ایرانی استفاده میکنیم. حساسیت در این باره به عنوان تبلیغ دین، بی جهت است.
در چند سال اخیر رفت و آمد غیر زرتشتیان به معابد زرتشتی به شدت کنترل شده است. کورش نیکنام میگوید: «الان اگر غیر زرتشتیان بخواهند وارد آتشکده ها و نیایشکدههای ما شوند از قبل باید از وزارت ارشاد نامه بگیرند و دلیل حضورشان در این اماکن را به ارشاد توضیح دهند.» او جشن سده و جشن مهرگان را متعلق به همه ایرانیان میداند: «اما ما الان اجازه نداریم در این مراسم غیر زرتشتیها را بپذیریم.»
ما اجازه نداریم در عروسیهایمان دوستان مسامانمان را دعوت کنیم. یعنی قبل از برگزاری عروسی از ما تعهد میگیرند که نباید غیر زرتشتی در مراسم ما حضور پیدا کند.» او معقد است که مسئولان با دیدن گرایش جوانان به دین زرتشت، فشارها را روی جامعه زرتشتیان افزایش دادهاند و میخواهند در مقابل نمادها و سنتهای باستانی بایستند.
«حتی از تریبون نماز جمعه هم استفاده کردند و چهارشنبه سوری را سنت آتش-پرستان نامیدند. چون فکر میکنند اگر ایرانیان بخواهند سنت باستانی کشورشان را حفظ کنند، میخواهند به دین و آئین نیکانشان برگردند.
حدود ده، دوازده سال پیش از اداره اماکن به تمام اقلیتهایی که در کار رستوران و غذابودند. گفتد یا باید این شغل را کنار بگذارید و یا باید کاغذهای آبی اماکن را که روی آن نوشته شده بود: اقلیت مذهبی، روی شیشه مغازه و طوری که در معرض دید عموم قرار گیرد، نصب کنید. تقریبا تمام اقلیتها این کار را انجام دادند. جالب این بود که مشتری این مغازهها چند برابر شد. شنیدم که بسیاری از مشتریان میگفتند: ما به اقلیتهای مذهبی بیشتر اعتماد داریم و مطمئنیم غذای سالمتری میخوریم. زیاد شدن مشتری باعث شد، افراد دیگر این صنف از این مغازهها با عنوان تبلیغ دین شکایت کند. ماموران اماکن دوباره به این مغازهها مراجعه کردند. اینبار دستورشان چیز دیگری بود؛ این کاغذها را از شیشههایتان بردارید... آنها تابلوی خودشان را نماد تبلیغ دین میدانستند.
ایران وایر: تابلوی فروهر نصب شده بر سر در مغازهی یک فرد زرتشتی، مورد اعتراض پلیس 110 قرار گرفت و نماد فروهر را نشانه تبلیغ دین زرتشت دانست. فرشید خرمی صاحب این نوشت افزار میگوید: «بیش از 50 سال است که در اینجا کار میکنیم و هیچگاه بحث دین مطرح نبوده است. اما چندروز پیش پلیس به مغازهی ما مراجعه کرد و گفت: مردم تذکر دادهاند که این تابلو مصداق تبلیغ دین است.»
کورش نیکنام نماینده سابق زرتشتیان در مجلس هم تجربهای مشابه داشته است. او در گفت وگو با «ایران وایر» میگوید: در پاسخ به اعتراض پلیس نسبت به نشان فروهر مغازه کتاب فروشی خودم، به آنها گفتم هروقت شما این نگاره را از تخت جمشید، از بیستون یا ساختمان بانک مرکزی پایین آوردید. من هم این نقش را از مغازهام بر میدارم.» کورش نیکنام معتقد است که حتی بسیاری از طلافروشیهایی که صاحبان رزتشتی ندارند، دوسال پیش به خاطر فروش فروهر، تذکر دریافت کردند: «در خیلی از موارد اداره اماکن آویزهای فروهر مغازهها را جمع آوری کرد و به جای آن طلای آب شده، تحویل زرگرها داد.» تذکر اماکن به طلافروشیها همزمان با پخش فیلمی در ایران بود که در آن عدهای با آویز فروهر به صورت راک میرقصیدند. «این فیلم، فیلم شیطان پرستان نام گرفت و نقش فروهر به عنوان نماد شیطان پرستی محسوب شد.
او معتقد است که فروهر آرم ملی زمان هخامنشی است و برگرفته از آئین مردم ایران باستان است یعنی آئین مهرپرستی، و ما رزتشتیان چون پاسدار فرهنگ، نمادها و ارزشهای ایران کهن هستیم. فروهر را هم به عنوان نماد ایرانی استفاده میکنیم. حساسیت در این باره به عنوان تبلیغ دین، بی جهت است.
در چند سال اخیر رفت و آمد غیر زرتشتیان به معابد زرتشتی به شدت کنترل شده است. کورش نیکنام میگوید: «الان اگر غیر زرتشتیان بخواهند وارد آتشکده ها و نیایشکدههای ما شوند از قبل باید از وزارت ارشاد نامه بگیرند و دلیل حضورشان در این اماکن را به ارشاد توضیح دهند.» او جشن سده و جشن مهرگان را متعلق به همه ایرانیان میداند: «اما ما الان اجازه نداریم در این مراسم غیر زرتشتیها را بپذیریم.»
ما اجازه نداریم در عروسیهایمان دوستان مسامانمان را دعوت کنیم. یعنی قبل از برگزاری عروسی از ما تعهد میگیرند که نباید غیر زرتشتی در مراسم ما حضور پیدا کند.» او معقد است که مسئولان با دیدن گرایش جوانان به دین زرتشت، فشارها را روی جامعه زرتشتیان افزایش دادهاند و میخواهند در مقابل نمادها و سنتهای باستانی بایستند.
«حتی از تریبون نماز جمعه هم استفاده کردند و چهارشنبه سوری را سنت آتش-پرستان نامیدند. چون فکر میکنند اگر ایرانیان بخواهند سنت باستانی کشورشان را حفظ کنند، میخواهند به دین و آئین نیکانشان برگردند.
حدود ده، دوازده سال پیش از اداره اماکن به تمام اقلیتهایی که در کار رستوران و غذابودند. گفتد یا باید این شغل را کنار بگذارید و یا باید کاغذهای آبی اماکن را که روی آن نوشته شده بود: اقلیت مذهبی، روی شیشه مغازه و طوری که در معرض دید عموم قرار گیرد، نصب کنید. تقریبا تمام اقلیتها این کار را انجام دادند. جالب این بود که مشتری این مغازهها چند برابر شد. شنیدم که بسیاری از مشتریان میگفتند: ما به اقلیتهای مذهبی بیشتر اعتماد داریم و مطمئنیم غذای سالمتری میخوریم. زیاد شدن مشتری باعث شد، افراد دیگر این صنف از این مغازهها با عنوان تبلیغ دین شکایت کند. ماموران اماکن دوباره به این مغازهها مراجعه کردند. اینبار دستورشان چیز دیگری بود؛ این کاغذها را از شیشههایتان بردارید... آنها تابلوی خودشان را نماد تبلیغ دین میدانستند.
نظرات
ارسال یک نظر
با نظرات خود ما را در بهبود مطالب یاری کنید