دیروز لابلای خبرهای ضرب و شتم زندنیان سیاسی، خبری به چشمم خورد با این مضمون: شهرام جزایری آزاد شد... و من به این فکر میکردم که وقتی مملکت به دست دزدها و کلاهبردارها و اختلاسگرها میچرخه، بایدم شهرام جزایری آزاد بشه و عبدالفتاح سلطانی توی زندان بمونه!!!
عبدالفتاح سلطانی که وکیل دادگستری، عضو کانون مدافعان حقوق بشر و عضو هیات مدیره کانون وکلای دادگستری است. به جرم وکالت و دفاع از موکلینش در اسفند ماه ۱۳۹۰، توسط قاضی پیر عباسی به ۱۸ سال حبس در تبعید و ۲۰ سال محرومیت از وکالت محکوم شد.
آقای سلطانی پیش‌تر در سال ۱۳۸۴ بازداشت شد و "۲۱۹ روز را در سلول انفرادی بند ۲۰۹ زندان اوین سپری کرد."
او که توسط سعید مرتضوی، دادستان وقت تهران به جاسوسی از طریق افشای اطلاعات پرونده موکلان خود متهم شده بود، در دادگاه بدوی به ۵ سال حبس و ۵ سال محرومیت از خدمات اجتماعی محکوم شد، اما دادگاه تجدید نظر وی را از کلیه اتهامات تبرئه کرد.
آقای سلطانی همچنین بعد از انتخابات دهمین دوره ریاست جمهوری ایران، در ۲۶ خرداد ماه ۱۳۸۸ بازداشت و به مدت دو ماه زندان بود و سپس با تودیع وثیقه ۱۰۰ میلیون تومانی از زندان آزاد شد.
معصومه دهقان، همسر عبدالفتاح سلطانی و معلم بازنشسته هم در تاریخ تیر ماه ۱۳۹۰ به دنبال احضاریه ای به دادسرای اوین رفت و همانجا بازداشت شد و ۵ روز را در انفرادی بود. پس از آن با قرار وثیقه ۳۰ میلیون تومانی آزاد شد. اتهام او مشارکت در دریافت مال نامشروع از طریق گرفتن جایزه حقوق بشر نورنبرگ است!!! این جایزه در سال ۱۳۸۷ به عبدالفتاح سلطانی تعلق گرفت که به دلیل ممنوع الخروجی او همسرش به آلمان رفت و جایزه را به نمایندگی از او گرفت.
معصومه دهقان همسر عبدالفتاح سلطانی در پی حمله وحشیانه به زندانیان سیاسی شرح درد خود را اینگونه فریاد می‌زند:
«برگی دیگر از دفتر تاریخ خونین شد!
۸۸ دیگری در اوین به وقوع پیوست.
همسران و فرزندان بی‌دفاعمان در زندان زندانی شدند!
آی کفن‌پوشان کجائید؟ عمامه بر زمین بکوبید که آزادگی و دینداری به فنا رفت.
همسرم عبدالفتاح سلطانی به اتفاق تعدادی از ضرب و شتم‌شدگان به انفرادی منتقل شد.
آقای سلطانی ۶۱ سال سن دارد و مبتلا به بیماری گوارشی و نوسان فشار خون می‌باشد. جرم ایشان دفاع از متهمین و موکلین بی‌پناه است.
۳۵ سال زندگی شرافتمندانه و مؤمنانه برایم ثابت کرد زندان و شکنجه و ضرب و شتم در تعهد انسانی و اخلاقی وی خللی ایجاد نمی‌کند.
دست از این همه ظلم و ستم بردارید و زندانیان بی‌گناهمان را آزاد کنید. شکافتن فرق اسیران بی‌دفاع هنر نیست؛ هنر، جوانمردانه زیستن و مردانه پذیرفتن خطاست!»
عبدالفتاح سلطانی که وکیل دادگستری، عضو کانون مدافعان حقوق بشر و عضو هیات مدیره کانون وکلای دادگستری است. به جرم وکالت و دفاع از موکلینش در اسفند ماه ۱۳۹۰، توسط قاضی پیر عباسی به ۱۸ سال حبس در تبعید و ۲۰ سال محرومیت از وکالت محکوم شد.
آقای سلطانی پیش‌تر در سال ۱۳۸۴ بازداشت شد و "۲۱۹ روز را در سلول انفرادی بند ۲۰۹ زندان اوین سپری کرد."
او که توسط سعید مرتضوی، دادستان وقت تهران به جاسوسی از طریق افشای اطلاعات پرونده موکلان خود متهم شده بود، در دادگاه بدوی به ۵ سال حبس و ۵ سال محرومیت از خدمات اجتماعی محکوم شد، اما دادگاه تجدید نظر وی را از کلیه اتهامات تبرئه کرد.
آقای سلطانی همچنین بعد از انتخابات دهمین دوره ریاست جمهوری ایران، در ۲۶ خرداد ماه ۱۳۸۸ بازداشت و به مدت دو ماه زندان بود و سپس با تودیع وثیقه ۱۰۰ میلیون تومانی از زندان آزاد شد.
معصومه دهقان، همسر عبدالفتاح سلطانی و معلم بازنشسته هم در تاریخ تیر ماه ۱۳۹۰ به دنبال احضاریه ای به دادسرای اوین رفت و همانجا بازداشت شد و ۵ روز را در انفرادی بود. پس از آن با قرار وثیقه ۳۰ میلیون تومانی آزاد شد. اتهام او مشارکت در دریافت مال نامشروع از طریق گرفتن جایزه حقوق بشر نورنبرگ است!!! این جایزه در سال ۱۳۸۷ به عبدالفتاح سلطانی تعلق گرفت که به دلیل ممنوع الخروجی او همسرش به آلمان رفت و جایزه را به نمایندگی از او گرفت.
معصومه دهقان همسر عبدالفتاح سلطانی در پی حمله وحشیانه به زندانیان سیاسی شرح درد خود را اینگونه فریاد می‌زند:
«برگی دیگر از دفتر تاریخ خونین شد!
۸۸ دیگری در اوین به وقوع پیوست.
همسران و فرزندان بی‌دفاعمان در زندان زندانی شدند!
آی کفن‌پوشان کجائید؟ عمامه بر زمین بکوبید که آزادگی و دینداری به فنا رفت.
همسرم عبدالفتاح سلطانی به اتفاق تعدادی از ضرب و شتم‌شدگان به انفرادی منتقل شد.
آقای سلطانی ۶۱ سال سن دارد و مبتلا به بیماری گوارشی و نوسان فشار خون می‌باشد. جرم ایشان دفاع از متهمین و موکلین بی‌پناه است.
۳۵ سال زندگی شرافتمندانه و مؤمنانه برایم ثابت کرد زندان و شکنجه و ضرب و شتم در تعهد انسانی و اخلاقی وی خللی ایجاد نمی‌کند.
دست از این همه ظلم و ستم بردارید و زندانیان بی‌گناهمان را آزاد کنید. شکافتن فرق اسیران بی‌دفاع هنر نیست؛ هنر، جوانمردانه زیستن و مردانه پذیرفتن خطاست!»
نظرات
ارسال یک نظر
با نظرات خود ما را در بهبود مطالب یاری کنید