استوانۀ کوروش به طور موقت مخزن خود را در موزه بریتانیا برای نخستین گشت در ایالات متحده که از واشنگتن آغاز می شود ترک کرده است.
نمایشگاه "استوانۀ منشور کوروش و ایران باستان" این گنجینۀ ۲۶۰۰ ساله را در بین دیگر آثار هنری به جا مانده از امپراتوری هخامنشی که توسط کوروش بزرگ، بنیانگذاری شد، به نمایش می گذارد.
مراسم افتتاحیه رسمی تور آمریکایی منشور کوروش بزرگ روز پنجم مارس در شهر واشنگتن با حضور تعداد زیادی از مهمانان برجسته ایرانی و آمریکایی دعوت شده از جمله جولیان رابی، مدیر نگارخانه سکلر و میل مک گرگور مدیر موزه بریتانیا آغاز شد. این مجموعه که با بودجه قابل توجهی از بنیاد میراث ایران پشتیبانی می شود، در شهرهای هوستون، نیویورک، سانفرانسیسکو و لس آنجلس نیز به نمایش گذاشته خواهد شد.
کریستین امانپور از شبکه سی ان ان نیز در این مراسم گفتگوی زنده ای با میل مک گرگور انجام داد، بنا به گفتۀ نیل مک گرگور، مدیر موزه بریتانیا، برخلاف چینی ها و مصری های باستان که از کرده های خود و حسن اجرای آن کرده ها بسیار می نوشتند، ، "ایرانیان بسادگی کار را انجام می دادند و درباره چگونگی انجام کار چیزی نمی نوشتند و خاطراتی دربارۀ زندگی و روزگار پرعظمت خود بر جای نگذاشتند." ما از طریق منابع یونانی و یهودی می دانیم در تاریخ ایرانیان چه گذشته است.
کریستین امانپور در این مصاحبه میگوید برای داشتن یک جامعه با باور‌ها و فرهنگهای مختلف، باید بردباری مذهبی و شناخت کافی از انسان‌ها داشت... باید به دنبال رضایت همگانی بود نه تحمیل یک نیرو و فکر بر همه...برای دیدن این ویدئو به لینک زیر مراجعه کنید: http://edition.cnn.com/video/?%2Fvideo%2Finternational%2F2013%2F03%2F20%2Fexp-ancient-cylinder-amanpour-cnn.cnn#/video/international/2013/03/20/exp-ancient-cylinder-amanpour-cnn.cnn
استوانه منشور کورش:
این متن به رسم آن دوران با انتقاد از فرمانروای پیشین که آیین های کهن را به انحراف کشاند و به مردم ستم روا داشت آغاز می شود. روی این لوح نوشته شده، که " او هر روز ستم بیشتری به شهر خود روا می داشت،" و ادامه می دهد که مردوک، خدای بزرگ بابلی ها، که در همه کشورها در جستجوی "فرمانروایی دادگر" بود "دست کوروش را گرفت" و او را به نام پادشاه فرمانروا "برهمه چیز" اعلام داشت.
سپس در دنباله پیام خود کوروش می آید، که برده داری را لغو می کند و به مردمی که به خاطر پرستش خدایان متفاوتی توسط پادشاهان پیشین تبعید شده بودند اجازه بازگشت می دهد. او معابد و خدایان آسیب دیده آنها را مرمت کرد و از آنان دعای خیرطلبید.
استوانۀ کوروش اهمیت ویژه ای برای یهودیان دارد، چون به بازگشت آنها به بیت المقدس که در کتاب عهد عتیق هم مورد تأیید قرار گرفته است اشاره می کند. در کتاب اشعیا (۲۸-۴۴)، خداوند در باب کوروش می گوید، "او شبان من است و هرچه را که خوشایند من باشد انجام خواهد داد، و تا آنچا پیش می رود که کوروش را "برگزیده" خدا می خواند. در گاه شمار ۲ و کتاب عزرا هم به کوروش اشاراتی شده است.
ارزش های اعلام شده توسط کوروش که اروپا و ایالات متحده را تحت تأثیر قرار داد، توسط هرودوت و گزنوفون، دو نویسنده یونانی که ستایشگر شیوۀ حکمرانی کورش بودند به غرب منتقل شدند. کتاب کوروش نامه، یک روایت نیمه تخیلی از زندگی آن پادشاه دادگر، توسط بنیانگذاران آمریکا از جمله توماس جفرسون و بنجامین فرانکلین مورد مطالعه قرار گرفت. گفته می شود که جفرسون صاحب دو نسخه از آن کتاب بود که یکی از آنها هم اکنون در گالری ساکلر در معرض نمایش است. مک گرگور گفت، "فقط ایالات متحده است که الگوی ایران را پیگیری می کند. و هم اکنون نیز آمریکا مفتخر است که مثل کورش فکر ایمان مذهبی را قبول دارد اما دین خاصی را تأیید نمی کند." و در عین حال به همه ادیان احترام میگذارد.
نمایشگاه "استوانۀ منشور کوروش و ایران باستان" این گنجینۀ ۲۶۰۰ ساله را در بین دیگر آثار هنری به جا مانده از امپراتوری هخامنشی که توسط کوروش بزرگ، بنیانگذاری شد، به نمایش می گذارد.
مراسم افتتاحیه رسمی تور آمریکایی منشور کوروش بزرگ روز پنجم مارس در شهر واشنگتن با حضور تعداد زیادی از مهمانان برجسته ایرانی و آمریکایی دعوت شده از جمله جولیان رابی، مدیر نگارخانه سکلر و میل مک گرگور مدیر موزه بریتانیا آغاز شد. این مجموعه که با بودجه قابل توجهی از بنیاد میراث ایران پشتیبانی می شود، در شهرهای هوستون، نیویورک، سانفرانسیسکو و لس آنجلس نیز به نمایش گذاشته خواهد شد.
کریستین امانپور از شبکه سی ان ان نیز در این مراسم گفتگوی زنده ای با میل مک گرگور انجام داد، بنا به گفتۀ نیل مک گرگور، مدیر موزه بریتانیا، برخلاف چینی ها و مصری های باستان که از کرده های خود و حسن اجرای آن کرده ها بسیار می نوشتند، ، "ایرانیان بسادگی کار را انجام می دادند و درباره چگونگی انجام کار چیزی نمی نوشتند و خاطراتی دربارۀ زندگی و روزگار پرعظمت خود بر جای نگذاشتند." ما از طریق منابع یونانی و یهودی می دانیم در تاریخ ایرانیان چه گذشته است.
کریستین امانپور در این مصاحبه میگوید برای داشتن یک جامعه با باور‌ها و فرهنگهای مختلف، باید بردباری مذهبی و شناخت کافی از انسان‌ها داشت... باید به دنبال رضایت همگانی بود نه تحمیل یک نیرو و فکر بر همه...برای دیدن این ویدئو به لینک زیر مراجعه کنید: http://edition.cnn.com/video/?%2Fvideo%2Finternational%2F2013%2F03%2F20%2Fexp-ancient-cylinder-amanpour-cnn.cnn#/video/international/2013/03/20/exp-ancient-cylinder-amanpour-cnn.cnn
استوانه منشور کورش:
این متن به رسم آن دوران با انتقاد از فرمانروای پیشین که آیین های کهن را به انحراف کشاند و به مردم ستم روا داشت آغاز می شود. روی این لوح نوشته شده، که " او هر روز ستم بیشتری به شهر خود روا می داشت،" و ادامه می دهد که مردوک، خدای بزرگ بابلی ها، که در همه کشورها در جستجوی "فرمانروایی دادگر" بود "دست کوروش را گرفت" و او را به نام پادشاه فرمانروا "برهمه چیز" اعلام داشت.
سپس در دنباله پیام خود کوروش می آید، که برده داری را لغو می کند و به مردمی که به خاطر پرستش خدایان متفاوتی توسط پادشاهان پیشین تبعید شده بودند اجازه بازگشت می دهد. او معابد و خدایان آسیب دیده آنها را مرمت کرد و از آنان دعای خیرطلبید.
استوانۀ کوروش اهمیت ویژه ای برای یهودیان دارد، چون به بازگشت آنها به بیت المقدس که در کتاب عهد عتیق هم مورد تأیید قرار گرفته است اشاره می کند. در کتاب اشعیا (۲۸-۴۴)، خداوند در باب کوروش می گوید، "او شبان من است و هرچه را که خوشایند من باشد انجام خواهد داد، و تا آنچا پیش می رود که کوروش را "برگزیده" خدا می خواند. در گاه شمار ۲ و کتاب عزرا هم به کوروش اشاراتی شده است.
ارزش های اعلام شده توسط کوروش که اروپا و ایالات متحده را تحت تأثیر قرار داد، توسط هرودوت و گزنوفون، دو نویسنده یونانی که ستایشگر شیوۀ حکمرانی کورش بودند به غرب منتقل شدند. کتاب کوروش نامه، یک روایت نیمه تخیلی از زندگی آن پادشاه دادگر، توسط بنیانگذاران آمریکا از جمله توماس جفرسون و بنجامین فرانکلین مورد مطالعه قرار گرفت. گفته می شود که جفرسون صاحب دو نسخه از آن کتاب بود که یکی از آنها هم اکنون در گالری ساکلر در معرض نمایش است. مک گرگور گفت، "فقط ایالات متحده است که الگوی ایران را پیگیری می کند. و هم اکنون نیز آمریکا مفتخر است که مثل کورش فکر ایمان مذهبی را قبول دارد اما دین خاصی را تأیید نمی کند." و در عین حال به همه ادیان احترام میگذارد.
نظرات
ارسال یک نظر
با نظرات خود ما را در بهبود مطالب یاری کنید