دانه فلفل سیاه و خال مهرویان سیاه، هر دو جانسوزند اما این کجا و آن کجا...
من وبلاگ قبلی "گلستان" رو برای دلنوشته هام و خبرهای روز باز کرده بودم که به دستور کارگروه تعیین مصادیق مجرمانه مسدود شده...!!! مشکلات و سختیهای بیماریم رو از زبون یه بیمار مینوشتم، مشکلات درمان و عوارض شیمی درمانی و تفاوتهای کیفیت درمان در ایران و سوئد رو توش مینوشتم، البته نوع و روشهای درمان سرطان در همه جای دنیا شبیه هم هستند اما کیفیت خدمات درمانی متفاوت است، من هم تو ایران تحت درمان بودم و شیمی درمانی میشدم، هم اینجا.
اگه بخوام خدمات درمانی سوئد رو با ایران مقایسه کنم باید اینجوری بگم که: فرض کنید که کسی تشنه س و نیاز فوری به آب داره...
در سوئد لیوان آب خنک رو آماده میکنند تا اگه کسی بهش نیاز داشت در نهایت عزت و احترام آب رو در اختیارش قرار بدهند، اما در ایران اگه کسی به آب نیاز داشته باشه و حیاتش به اون بسته شده باشه، باید خودش بره بیل و کلنگ رو آماده کنه و دنبال جائی بگرده که بعد از کندن چاه ازش آب دربیاره و بخوره...
بعد از هر دوره شیمی درمانی (هر دوره معمولا هشت تا دوازده جلسه) باید ماهی یک بار برای چکاب خون به بخش سرطان بیمارستان برم تا وضعیت رشد سلولهای سرطانی بررسی بشه. من در شهر تیدان زندگی میکنم و بیمارستان در شهر خووده است که یک ربع با من فاصله داره، دو هفته قبل از وقت دکتر، بخش سرطان بیمارستان به آدرس من این نامه رو میفرسته، حدود ده روز قبل باید به درمانگاه محل زندگیم برم تا ازم نمونه خون بگیرن، البته در هر کجای سوئد که باشم میتونم این آزمایش رو انجام بدم چونکه تمام درمانگاه های سوئد به سیستم مرکزی بیمارستانها وصل هستند و موظفند که نمونه خون رو از من بگیرند و جوابش رو برای بیمارستان - بخش سرطان بفرستند. فقط برای ویزیت دکتر باید پنجاه کرون پرداخت کنم، روزی هم که برای دیدن دکتر به بیمارستان میرم بدون هیچ معطلی، راس ساعتی که وقت داشتم دکتر بیرون میاد و شخصا به من خوش آمد میگه و منو به داخل اتاقش میبره... خدا رو شکر شیمی درمانی در دوره های قبل خوب جواب داده و فعلا نیازی به شیمی درمانی مجدد ندارم.
من وبلاگ قبلی "گلستان" رو برای دلنوشته هام و خبرهای روز باز کرده بودم که به دستور کارگروه تعیین مصادیق مجرمانه مسدود شده...!!! مشکلات و سختیهای بیماریم رو از زبون یه بیمار مینوشتم، مشکلات درمان و عوارض شیمی درمانی و تفاوتهای کیفیت درمان در ایران و سوئد رو توش مینوشتم، البته نوع و روشهای درمان سرطان در همه جای دنیا شبیه هم هستند اما کیفیت خدمات درمانی متفاوت است، من هم تو ایران تحت درمان بودم و شیمی درمانی میشدم، هم اینجا.
اگه بخوام خدمات درمانی سوئد رو با ایران مقایسه کنم باید اینجوری بگم که: فرض کنید که کسی تشنه س و نیاز فوری به آب داره...
در سوئد لیوان آب خنک رو آماده میکنند تا اگه کسی بهش نیاز داشت در نهایت عزت و احترام آب رو در اختیارش قرار بدهند، اما در ایران اگه کسی به آب نیاز داشته باشه و حیاتش به اون بسته شده باشه، باید خودش بره بیل و کلنگ رو آماده کنه و دنبال جائی بگرده که بعد از کندن چاه ازش آب دربیاره و بخوره...
بعد از هر دوره شیمی درمانی (هر دوره معمولا هشت تا دوازده جلسه) باید ماهی یک بار برای چکاب خون به بخش سرطان بیمارستان برم تا وضعیت رشد سلولهای سرطانی بررسی بشه. من در شهر تیدان زندگی میکنم و بیمارستان در شهر خووده است که یک ربع با من فاصله داره، دو هفته قبل از وقت دکتر، بخش سرطان بیمارستان به آدرس من این نامه رو میفرسته، حدود ده روز قبل باید به درمانگاه محل زندگیم برم تا ازم نمونه خون بگیرن، البته در هر کجای سوئد که باشم میتونم این آزمایش رو انجام بدم چونکه تمام درمانگاه های سوئد به سیستم مرکزی بیمارستانها وصل هستند و موظفند که نمونه خون رو از من بگیرند و جوابش رو برای بیمارستان - بخش سرطان بفرستند. فقط برای ویزیت دکتر باید پنجاه کرون پرداخت کنم، روزی هم که برای دیدن دکتر به بیمارستان میرم بدون هیچ معطلی، راس ساعتی که وقت داشتم دکتر بیرون میاد و شخصا به من خوش آمد میگه و منو به داخل اتاقش میبره... خدا رو شکر شیمی درمانی در دوره های قبل خوب جواب داده و فعلا نیازی به شیمی درمانی مجدد ندارم.
نظرات
ارسال یک نظر
با نظرات خود ما را در بهبود مطالب یاری کنید