غم اعدام ناجوانمردانه #نوید_افکاری قهرمان و مدالآور کشتی هیچوقت کهنه نمیشه و از یاد نمیره، همونطور که همونطور که کشته شدن #ستار_بهشتی زیر شکنجه از یاد نمیره، همونطور که اعدام #مصطفی_صالحی از معترضین آبان ماه از یاد نمیره، همونطور که اعدامهای شصتوهفت از یاد نمیره، همونطور که کشتههای هشتادوهشت و نودوشش و نودوهشت از یاد نمیره، همونطور که کشته شدن #پویا_بختیاری و بیش از هزاروپانصد کشته دیگه از یاد نمیره...
دیروز مراسم سالگرد نوید افکاری بود که برادرانش بدون ملاقات هنوز در سیاهچالههای رژیم هستند، همینطور سالگرد کشتار آبان نودوهشت و سالگرد #پویا_بختیاری که پدرش به جرم دادخواهی هنوز بدون ملاقات در زندانه و هیچکس هیچ خبری ازش نداره...
اگه بخوام بشمرم تمام روزهای سال سالگرد یکی از جنایات جمهوری فاشیستی اسلامی آخوندیه، تنها چیزی که باعث شده در این ده سال اخیر جنایتهای رژیم بیشتر دیده بشه پیشرفت تکنولوژی و چرخش آزاد اطلاعات و اخباره وگرنه کجا هستند دختران پانزده ساله محکوم به اعدام دهه شصت که پاسداران شب قبل از اعدام به آنها تجاوز میکردند تا طبق قوانین بدوی مذهبی باکره از دنیا نروند، اما حالا همونطور که در این کلیپ غمانگیز میبینید صدای نوید افکاری که از داخل زندان صحبت میکرد بر سر مزارش پخش میشه تا سندی باشه علیه ظلم و بیعدالتی حکومت آخوندی و لکه ننگی باشه بر عبا و عمامه آیتالشیطان #خامنهای و بقیه آخوندهای دین فروش...
کشته شدگان به دست رژیم سفاک آخوندی و ستمدیدگان رو فراموش نکنیم، خودمون رو بگذاریم جای خانوادههای داغدیده و بفهمیم که چه دردی میکشند جای پدر و مادر نوید افکاری که یکی از پسرهاش رو کشتند و دو تا پسر دیگهش هنوز در بند ضحاکند. فراموش نکنیم چرا که ممکنه نفر بعدی که به دست رژیم کشته میشه یکی از اعضای خانواده خودمون باشه. مطمئن باشید اگه همراه رژیم نباشی حتما به سراغ شما هم میآیند...
نظرات
ارسال یک نظر
با نظرات خود ما را در بهبود مطالب یاری کنید