سیرجانی چند روز پس از تغییر رژیم گفته بود: «درست گوش کنید. صدای نعلین به گوش میرسد، صدایی به مراتب وحشتناکتر از صدای چکمه».
علی اکبر سعیدی سیرجانی هشتاد و پنج سال پیش در روز ۲۰ آذر ۱۳۱۰ در سیرجان چشم به جهان گشود.
از
او به عنوان نویسنده و پژوهشگر برجسته در تاریخ و ادبیات یاد میکنند که
طی سالهای ۱۳۲۸ تا ۱۳۷۲ یعنی به مدت چهل و پنج سال آثار ماندگاری به جا
گذاشت.
اما
سعیدی سیرجانی فقط به خاطر پژوهشهایش شهرت ندارد، این نویسنده دست از جان
شسته با زبانی گزنده و اعتراضی با حاکمان سخن میگفت و زبان سرخ او در
نهایت سر سبزش را بر باد داد.
سیرجانی
نامههای متعددی به برخی مسئولان حکومت جمهوری اسلامی ارسال کرد. او در
این نامهها به خاطر جلوگیری از چاپ کتابهایش شکوه کرده بود. اما به نظر
میرسد نامههایش به آیت الله خامنهای که به تازگی به جانشینی آیتالله
خمینی انتخاب شده بود، به دستگیری و قتل او منجر شد.
او
در نامه خود به آقای خامنهای به خاطر سانسور و جلوگیری از چاپ و نشر
آثارش زبان به انتقاد گشود و نوشت: «رفتار ماموران حکومت اسلامی در هشت سال
اخیر با شخص بنده لبریز از عناد و ظلم و تبعیض بوده است و فرزندان و
بستگانم نیز به آتش این بی عدالتیها سوختهاند».
او
در این نامه به بیقانونی در نظارت وزارت ارشاد بر کتاب اعتراض کرده و
خواستار آن شده بود که ضابطهای مشخص حاکم شود «چرا حکومت قانون را جانشین
شیوه های بدنام کننده و واقعا بیحاصل وزارت ارشاد نمیکنید و نویسندگانی
را که مرتکب خلافی شدهاند به محکمه نمیکشید. اکنون نه جنگی در میان است
که بهانه ادامه اختناق گردد و نه خطری رژیم محکم اساس اسلامی را تهدید کند
که لازمه اش توسل به شیوههای سر کوبگرانه استبدادی باشد».
گویا
خامنهای در آن پیغام سیرجانی را «مرتد و نامعتقد به اسلام» اعلام کرده
بود. سیرجانی در جوابی تندتر از او میپرسد: «جناب عالی به استناد کدامین
سند و قرینه و امارت مرا مرتد قلمداد کردید و نا معتقد به اسلام».او در این
نامه بار دیگر انتقادهای آتشین خود را تکرار کرد و آمادگی خود را برای
«شهادت» اعلام کرد.
در
پایان نوشت: «آدمیزادهام، آزادهام و دلیلش همین نامه که در حکم فرمان
آتش است و نوشیدن جام شوکران. بگذارید آیندگان بدانند که در سرزمین بلاخیز
ایران هم بودند مردمی که دلیرانه از جان خود گذشتند و مردانه به استقبال
مرگ رفتند».
قتل نویسنده
اسفند
۱۳۷۲ سعیدی سیرجانی بازداشت و چند ماه در خانههای امن وزارت اطلاعات نگه
داری شد. در روزنامههای رسمی کشور اتهامات او طیف گستردهای را شامل شد:
نگهداری مواد مخدر، مشروبات الکلی، ویدئوی مستهجن، لواط، همکاری با افسران
ساواک، دریافت پول از دولتهای اروپایی و ایالات متحده، شرکت در کودتای
نوژه و عضویت در شبکه قاچاق مواد مخدر.
نظرات
ارسال یک نظر
با نظرات خود ما را در بهبود مطالب یاری کنید