تفاوتهای ایران و سوئد/ فرهنگسازی

Skillnader i kultur, den iranska regeringen och regeringen i Sverig
در ایران هميشه عادت كرديم كه دعاهامون فقط براى مسلمونها باشه، مثل دعاى بعد از نماز و بعد از غذا: خدايا هيچ مسلمونى رو گشنه نذار. يا: خدا گره از كار همه مسلمونا وا كنه...
اين فرهنگ رو حكومت در جامعه رواج ميده، كه نمونه بارزش شعارهاى نماز جمعه و فرياد مرگ بر تمام دنياست...
يا نقشه نابودى اسرائىل از روى كره زمين...
يا قوانين و رفتار حكومت با مهاجرين افغانى و شهروندان غير ايرانى...
يا محدوديتهائى كه براى اقليتهاى مذهبى و قومى وجود داره و هزار جور قواعد و قوانین نژادپرستانه دیگه...
همه ما ميدونيم كه اين رفتارها فراتر از نژادپرستيه كه متاسفانه در اين سى و پنج سال در "غالب مذهب" به مردم ایران آموزش داده شده.
در سوئد اما مردم بعد از غذا و نماز خوندن تو كليسا(دعای روز یکشنبه ها)، نه تنها كشورها و نژادهاى ديگه رو لعن و نفرين نميكنن، بلکه كشورهاى درگير جنگ و مشكلات رو دعا ميكنن. از گرسنگان آفريقا گرفته تا مردم افغانستان و جنگ سوريه و كشته شده هاى غزه و مبتلایان به ابولا... و در عمل هم این کمکها رو بر طبق امکاناتی که دولت فراهم کرده انجام میدن.
در سوئد هم اين فرهنگ رو دولت در جامعه رواج میده، نمونه بارزش اینه که در قانون اساسیشون جملات نژادپرستانه رو در رده جرمها قرار داده و طبق قانون هیچکس حق نداره به مهاجرین با هر رنگ و نژاد و مذهب توهین کنه، چه اقامت قانونی سوئد رو داشته باشه، چه بصورت قاچاچ در سوئد باشه. به عنوان مثال: امسال بنیاد نوبل اعلام کرد که، "جیمی اوکسون" رهبر و "بیورن سودر" دبیر اول حزب دموکرات‌های سوئد که سومین حزب قدرتمند سوئد هستند، به مراسم اهدای جوایز نوبل دعوت نخواهند شد. لارش هیکنستن مدیرکل بنیاد نوبل به خبرگزاری سوئد گفته است که این حزب پیشینه‌ای نژادپرستانه دارد. او اضافه کرده است که بنیاد نوبل براساس برابری ارزش تمام انسانها پایه‌گذاری شده و نظرات و سیاست حزب دموکرات‌های سوئد برخلاف این ارزش‌هاست.
قضاوت با شما، رافت اسلامی در کدوم کشور وجود داره؟
اگه چند وقت دیگه مثل مردم سوریه و عراق همدیگه رو تیکه تیکه کردیم، بدونید که مقصر اصلی این اتفاقات حکومت و حاکمان جمهوری اسلامی و سیاستهای کینه توزانه ایه که در پیش گرفته... از ما گفتن