سرطان عذاب خداوندیست!؟

بیشتر مردم ایران فکر میکنند سرطان یه بیماریست که مستقیم از طرف خداوند توی دامن بنده های گناهکارش انداخته میشه، شاید به همین دلیل هم بود که همسرم بعد از اطلاع از موضوع دیگه نخواست با من زندگی کنه، لابد فکر کرده که من به طور قطع یه کاری کردم که خدا اینطوری خواسته منو ادب کنه، آخرین باری هم که با هم صحبت کردیم بهم گفت: ببین چیکار کردی که خدا سرطان رو انداخته به جونت؟! نه فقط خانواده همسرم که خیلی از مردم ایران به این موضوع اعتقاد قلبی دارند که عذاب خداوندی همینهاست. به همین دلیل هم هست که برای بهبود بیمار سرطانی بیشتر از خدا کمک میخوان تا از علم پزشکی و تلاش و امید بیمار برای زنده موندن.
بنا به همین دلایل که همه هم واضح و آشکار در سطح جامعه بیان میشه، غصه خوردن نزدیکان بیمار و نذر امامزاده کردن و دخیل بستن برای شفای بیمار (که از خالصترین و نابترین احساسهاست)، بیمار رو به شدت ناامیدتر میکنه. قبل از اینکه درگیر این بیماری بشم بارها از اطرافیان شنیده بودم که مثلا فلانی تصادف کرده و فلج شده، حتما خدا خواسته و این یه عذاب خداوندیه، غافل از اینکه اون راننده خوبی نبوده و احتمالا بیش از حد سرعت داشته. همون موقع هم ربط دادن بیماری به خدا ناراحتم میکرد. بعد از بیماری هم بارها این جملات و افکار مردم رو با صدای بلند میشنیدم اما دیگه ناراحتم نمیکرد، فقط نقطه ضعفی شده بود که فکر کنم مستحق این درد و عذاب هستم و هیچ تلاشی برای خلاصی از این عذاب خداوندی وجود نداره.
امان از روزی که خود بیمار هم باور بکنه که این یک عذاب خداوندیست، اونوقت زیر فشار روحی روانی سرطان له میشه و بدون شک نمیتونه این بیماری رو شکست بده.
توصیه من به دوستانی که به نوعی درگیر اینجور بیماریها هستند اینه که به این خرافات توجهی نکنن و بدونن که این اتفاق برای هرکسی ممکنه بیوفته.توصیه من

بهنام گلستانی