روزنامه "اعتماد" در گزارشی با عنوان "بازار بچه‌فروشان" که سه‌شنبه ۲۹ بهمن در این روزنامه منتشر شده، به خرید و فروش گسترده کودکان در "دروازه غار" تهران اشاره کرده است.
مسعود یک مددكار اجتماعی که در دروازه غار کار می‌کند به "روزنامه اعتماد" گفته است که سال گذشته در این محله خانه‌ای را یافته که حدود ۴۰ تا ۵۰ کودک در آن نگهداری می‌شدند و«هرروز صبح عده‌ای می‌‌آمدند و این کودکان را اجاره می‌‌كردند و دوباره آخر شب آن‌ها را برمی‌‌گرداندند.»
"از صد هزار تومان تا پنج ميليون تومان"، قیمت کودکانی است که بنا بر این گزارش در دروازه غار خرید و فروش میشوند.
در این گزارش آمده است: «اينجا دروازه غار است، ناف تهران. سوار مترو كه شوی، كمتر از يک ساعت به ايستگاه شوش می‌رسی و چند قدم پياده كه بيايی جايی سردرمی‌آوری كه انسانيت دود شده و به هوا رفته است. صبح‌ها خلوت و شب‌ها از زمين بچه می‌جوشد. نه عاشق میشوند نه كودكی می‌‌كنند. وقتی به سن دوازده، سيزده سالگی می‌‌رسند بايد ازدواج كنند و بچه‌دار شوند، اين چرخه زندگی كودكان برده است. ازدواج اين بچه‌ها هيچ جايی ثبت نمیشود، نام‌شان جايی ثبت نمیشود. گويا روح هستند. برده‌هايی كه فقط برای كار زاييده شده‌اند.»
هیچ نهادی مسئولیت وضعیت کودکان کار را قبول نمی‌کند. جاوید سبحانی، عضو سابق انجمن حمایت از حقوق کودکان در این باره به خبرگزاری ایلنا گفته‌است: «بهزیستی کودکان مشغول در خیابان را کودک خیابانی نمی‌داند و وزارت کار نیز آن‌ها را در ردیف کودکان کار قرار نمی‌دهد و به خاطر مغشوش بودن مفهوم، هیچ کدام از سازمان‌ها مسئولیت این کودکان را بر عهده نمی‌گیرند».
dw
مسعود یک مددكار اجتماعی که در دروازه غار کار می‌کند به "روزنامه اعتماد" گفته است که سال گذشته در این محله خانه‌ای را یافته که حدود ۴۰ تا ۵۰ کودک در آن نگهداری می‌شدند و«هرروز صبح عده‌ای می‌‌آمدند و این کودکان را اجاره می‌‌كردند و دوباره آخر شب آن‌ها را برمی‌‌گرداندند.»
"از صد هزار تومان تا پنج ميليون تومان"، قیمت کودکانی است که بنا بر این گزارش در دروازه غار خرید و فروش میشوند.
در این گزارش آمده است: «اينجا دروازه غار است، ناف تهران. سوار مترو كه شوی، كمتر از يک ساعت به ايستگاه شوش می‌رسی و چند قدم پياده كه بيايی جايی سردرمی‌آوری كه انسانيت دود شده و به هوا رفته است. صبح‌ها خلوت و شب‌ها از زمين بچه می‌جوشد. نه عاشق میشوند نه كودكی می‌‌كنند. وقتی به سن دوازده، سيزده سالگی می‌‌رسند بايد ازدواج كنند و بچه‌دار شوند، اين چرخه زندگی كودكان برده است. ازدواج اين بچه‌ها هيچ جايی ثبت نمیشود، نام‌شان جايی ثبت نمیشود. گويا روح هستند. برده‌هايی كه فقط برای كار زاييده شده‌اند.»
هیچ نهادی مسئولیت وضعیت کودکان کار را قبول نمی‌کند. جاوید سبحانی، عضو سابق انجمن حمایت از حقوق کودکان در این باره به خبرگزاری ایلنا گفته‌است: «بهزیستی کودکان مشغول در خیابان را کودک خیابانی نمی‌داند و وزارت کار نیز آن‌ها را در ردیف کودکان کار قرار نمی‌دهد و به خاطر مغشوش بودن مفهوم، هیچ کدام از سازمان‌ها مسئولیت این کودکان را بر عهده نمی‌گیرند».
dw
نظرات
ارسال یک نظر
با نظرات خود ما را در بهبود مطالب یاری کنید